Eind en begin van een avontuur
Door: Jarno
Blijf op de hoogte en volg Jarno
05 November 2014 | Peru, Máncora
Daar ga ik dan met een noodvaart richting Peru. Deze chauffeur zou niet mistaan in de grand prix van Monaco, inclusief bus. Wel genoeg ruimte in de bus, zijn er niet zoveel met mij die naar Peru gaan deze avond. Maar goed ondanks de snelheid heb ik nog wel een uurtje 7 a 8 te gaan. Dus laat ik maar eens een stukje typen over de laatste 2,5 week alweer. Wat vlogen deze weken snel voorbij. Toch moet ik redelijk graven in mijn grijze massa om alles chronologisch te vertellen. De donderdag(17 Oktober) na mijn laatste verslag zijn we met 5'en naar de bioscoop geweest. De bioscoop bevindt zich in Quito noord. Ons was al verteld hoe de verhoudingen zijn binnen Quito, maar dat het verschil zo enorm was hadden we allemaal niet verwacht. Eerst wat gegeten in Quicentro norte, een mega shoppingmall met alle bekende en dure merken. Ongelofelijk wat een contrast met de wijken in het zuiden. Daarna de film 'gone girl' gekeken, achteraf kon niemand nou echt zeggen wat ze ervan vonden. Wat een vage, paranoia, maar ook wel weer goede thriller. Voor het weekend had ik verder geen plannen, tot Frances vrijdagavond vroeg of ik zin had mee te gaan naar papallacta. Zaterdagochtend samen met arie en frances naar de busterminal en door naar papallacta. In papallacta gingen we opzoek naar het geen waar dit dorpje om bekend staat, de thermische baden. De hele middag lekker ontspannen in verschillende baden en gedompeld in een beek met bergwater. Die avond op uitnodiging van jesse met zijn drieën een keer ergens anders uitgegaan, wat erg gezellig was en een keer wat afwisselender. De week die daarna volgde bestond weer uit de wekelijkse activiteiten, daarnaast ben ik die week begonnen met een globale planning te maken van waar ik heen wil en hoe lang ongeveer. Daarnaast wilde ik graat nog wat jungle zien in Ecuador, Tena was hier erg geschikt voor volgens Andrea. Ondanks de mooie dingen die ze erover vertelde heb ik besloten mijn junglebezoek uit te stellen tot in Bolivia. Zodoende kon ik mijn laatste weekend in Quito bij/met mijn gast gezin en de andere vrijwilligers die in Quito bleven doorbrengen. Zaterdagochtend en middag niet heel veel bijzonders gedaan. Die avond daarentegen een marathonpot van 1700-00:15 (nieuw) risk gespeeld, met arie andrea en aldert. Die zondag begonnen met een typisch feestontbijt, wat eigenlijk behoort bij het weekend erna. Maar ze wilde het me laten proeven omdat ik een week later er niet meer was. Colada morada en guagua was het. Colada morada is een drankje met verschillende vruchten en kruiden, een beetje is lekker maar meer ook niet. De guagua is een broodje versierd als pop en gevuld met een soort jam, deze smaakte mij wel erg goed. Die middag met het gastgezin naar een tja kan het beste omschrijven als een action van 3 verdiepingen. Winkel met van alles en nog wat voor lage prijzen. Hier heb ik nog een wereldbol op de kop getikt voor de talentschool en evt de engelse lessen. Dinsdag ben ik samen met aldert naar het winkelcentrum geweest, hier hebben we 10 nieuwe ballen en een EHBO kit gekocht, helaas hadden ze geen waterzak. Deze spullen zijn logischerwijs voor de voetbalschool.
Sommige ballen zijn aan vervanging toe, maar daarnaast start er in december of januari nog een nieuwe leeftijdsgroep bij de voetbalschool. Ze komen dus zeker van goed van pas. Deze aankopen zijn allemaal gedaan vanuit jullie donaties, dank daarvoor! Verder zijn er op het moment nog geen broodnodige nieuwe spullen nodig, wel heb ik gevraagd wanneer er nieuwe dingen worden aangeschaft van het geld ik dit graag hoor. Zodat ik ook jullie kan vertellen waaraan de donaties ten goede zijn gekomen. Zoals een laatste week betaamt, bestaat deze uit heel veel laatste dingen. Woensdagochtend mijn laatste engelse les gegeven, de studenten bedankt voor de leuke en leerzame die ze mij hebben gegeven. Waarna ik ook hartelijk bedankt werd voor mijn lessen, voldoening wat voelt dat goed! Woensdagavond mijn laatste kookbeurt voor de vrijwilligers, samen met arie een oerhollandse hutspot gemaakt, welke goed in de smaak viel. Zeker voor aldert en andrea voor wie er ook een stukje unox rookworst en hak appelmoes bij zat. Hierop volgde de laatste keer bungalow, wat uitdraaide op een meer dan geslaagde avond inclusief afterparty. Frances en Nicholas deze staat in t geheugen gegrift haha. Donderdag ochtend mijn kleren een laatste keer gewassen en vervolgens richting mijn laatste keer voetbalschool. Ik had voor de laatste training een spelletjesdag georganiseerd, bestaande uit 6 verschillende onderdelen en deze werd uiteraard afgesloten met een groepsfoto en een kleine traktatie. Hele leuke laatste training, maar wat ga ik die kids missen. De enthousiaste koppies als we arriveerde, het spelen met de kids, knuffels alles. Met een klein brokje in de keel, maar Voldoening met de hoofdletter V richting huis. Vrijdagochtend werd het serious business, de tas weer inpakken. Met wat proppen en duwen paste alles weer in de tas. Uitgebreid afscheid genomen van het gastgezin. Waarbij ze me toezegde dat de deuren altijd open stonden wanneer ik eens terug zou komen in Quito. Het gastgezin bedankt voor alle gastvrijheid, hulp, leuke uitstapjes en nog veel meer. Op het kantoor nog klein beetje meegeholpen met het reorganiseren en opruimen van het kantoor. Samen lekker gegeten en een laatste potje toepen gespeeld met zijn allen. Afscheid genomen van en de mensen bedankt die ik niet meer zou zien in mijn tijd in zuid-amerika. Maar niet iedereen durfde mij direct alleen op stap te laten gaan. Anouk, Michelle, Jochem, Nicholas en Arie vergezelden mij het eerste weekend in Cuenca. Een top weekend samen en de perfecte afsluiter. Super bedankt allemaal voor de geweldige tijd! Het heeft me ongeveer een uurtje gekost dit op te schrijven. Wat ons dus met een simpel rekensommetje leert dat er nog 6 a 7 uur te gaan zijn. De mensen om mij heen zijn alle op geheel eigen wijze in slaap gevallen. Zou heel graag willen maar durf geen foto van te maken. Heb in elk geval het eerste wildlife op mijn reis gezien. Probeer te visualiseren: Een vrouw met de lengte van 1.60m, gewicht op en nabij de 140kg. Heeft beide stoelen volledig naar achter geklapt en ligt nu als een gestrande walvis (op haar omvangrijke buik) overdwars op deze stoelen, met haar beentjes bungelt in het gangpad. Maar goed ieder zijn eigen ding. Ik ga mijn stoel nu ook maar eens achterover klappen, de oogjes sluiten en hopen zonder problemen de grens over te gaan en Mancora te bereiken. Tenzij we met deze Formule 1 buschauffeur een andere eindbestemming bereiken...
Hasta luego!
Ps. Veilig aangekomen en plaats dit nu vanuit een hangmat aan de rand van het zwembad
Sommige ballen zijn aan vervanging toe, maar daarnaast start er in december of januari nog een nieuwe leeftijdsgroep bij de voetbalschool. Ze komen dus zeker van goed van pas. Deze aankopen zijn allemaal gedaan vanuit jullie donaties, dank daarvoor! Verder zijn er op het moment nog geen broodnodige nieuwe spullen nodig, wel heb ik gevraagd wanneer er nieuwe dingen worden aangeschaft van het geld ik dit graag hoor. Zodat ik ook jullie kan vertellen waaraan de donaties ten goede zijn gekomen. Zoals een laatste week betaamt, bestaat deze uit heel veel laatste dingen. Woensdagochtend mijn laatste engelse les gegeven, de studenten bedankt voor de leuke en leerzame die ze mij hebben gegeven. Waarna ik ook hartelijk bedankt werd voor mijn lessen, voldoening wat voelt dat goed! Woensdagavond mijn laatste kookbeurt voor de vrijwilligers, samen met arie een oerhollandse hutspot gemaakt, welke goed in de smaak viel. Zeker voor aldert en andrea voor wie er ook een stukje unox rookworst en hak appelmoes bij zat. Hierop volgde de laatste keer bungalow, wat uitdraaide op een meer dan geslaagde avond inclusief afterparty. Frances en Nicholas deze staat in t geheugen gegrift haha. Donderdag ochtend mijn kleren een laatste keer gewassen en vervolgens richting mijn laatste keer voetbalschool. Ik had voor de laatste training een spelletjesdag georganiseerd, bestaande uit 6 verschillende onderdelen en deze werd uiteraard afgesloten met een groepsfoto en een kleine traktatie. Hele leuke laatste training, maar wat ga ik die kids missen. De enthousiaste koppies als we arriveerde, het spelen met de kids, knuffels alles. Met een klein brokje in de keel, maar Voldoening met de hoofdletter V richting huis. Vrijdagochtend werd het serious business, de tas weer inpakken. Met wat proppen en duwen paste alles weer in de tas. Uitgebreid afscheid genomen van het gastgezin. Waarbij ze me toezegde dat de deuren altijd open stonden wanneer ik eens terug zou komen in Quito. Het gastgezin bedankt voor alle gastvrijheid, hulp, leuke uitstapjes en nog veel meer. Op het kantoor nog klein beetje meegeholpen met het reorganiseren en opruimen van het kantoor. Samen lekker gegeten en een laatste potje toepen gespeeld met zijn allen. Afscheid genomen van en de mensen bedankt die ik niet meer zou zien in mijn tijd in zuid-amerika. Maar niet iedereen durfde mij direct alleen op stap te laten gaan. Anouk, Michelle, Jochem, Nicholas en Arie vergezelden mij het eerste weekend in Cuenca. Een top weekend samen en de perfecte afsluiter. Super bedankt allemaal voor de geweldige tijd! Het heeft me ongeveer een uurtje gekost dit op te schrijven. Wat ons dus met een simpel rekensommetje leert dat er nog 6 a 7 uur te gaan zijn. De mensen om mij heen zijn alle op geheel eigen wijze in slaap gevallen. Zou heel graag willen maar durf geen foto van te maken. Heb in elk geval het eerste wildlife op mijn reis gezien. Probeer te visualiseren: Een vrouw met de lengte van 1.60m, gewicht op en nabij de 140kg. Heeft beide stoelen volledig naar achter geklapt en ligt nu als een gestrande walvis (op haar omvangrijke buik) overdwars op deze stoelen, met haar beentjes bungelt in het gangpad. Maar goed ieder zijn eigen ding. Ik ga mijn stoel nu ook maar eens achterover klappen, de oogjes sluiten en hopen zonder problemen de grens over te gaan en Mancora te bereiken. Tenzij we met deze Formule 1 buschauffeur een andere eindbestemming bereiken...
Hasta luego!
Ps. Veilig aangekomen en plaats dit nu vanuit een hangmat aan de rand van het zwembad
-
05 November 2014 - 22:34
Angelien:
en....... hoe heet dat wildlife in het spaans? Had er wel een foto van willen zien. Fijn dat je toch veilig aangekomen bent met zo'n coureur.
Geniet nog maar lekker in je hangmatje. xxx -
05 November 2014 - 23:56
Tiny:
Wat maak jij veel mee zeg en wat kun jij leuk schrijven.
Geniet er nog maar lekker van. -
06 November 2014 - 13:30
Maria:
Jarno, ik heb genoten van je verhalen. Wat een mooie. indrukwekkende tijd beleef je daar in Zuid Amerika. Ik hoop dat je nog veel zult genieten op je rondreis. Heel veel plezier..... -
06 November 2014 - 14:06
Rinske:
Hee Jarn,
Fijn dat je met zoveel voldoening afscheid hebt kunnen nemen van de voetbalschool. Heel veel plezier met je reis!!! Ik hoop snel weer een verhaal te kunnen lezen over je avonturen!
xxx -
06 November 2014 - 19:17
Annemieke:
Hoi Jarno, dat kun je vast wel even volhouden daar in die hangmat. Fijn dat alles tot nu toe zo goed is gegaan. Nu tijd om te reizen. Wat heerlijk. Geniet er van ben benieuwd hoe je het vind daar in Peru!! Blijven je volgen. Groetjes van Johan en Annemieke -
08 November 2014 - 23:48
Hisko:
Hoi Jarno,
Ik ben weer helemaal bij gelezen. Zo te lezen geniet je nog volop van jouw belevenissen, die je weer heel levendig en met leuke humor beschrijft. Ook mooi om te lezen hoe je over de kinderen schrijft die jij daar ontmoet hebt en waar je mee gewerkt hebt, heel warm en betrokken. Ze zullen vast heel blij met jou geweest zijn.
Bij jouw beschrijving over de vrouw in de bus schrijf je: probeer te visualiseren. Nou dat hoefde ik niet te proberen, want ik zag het hele plaatje direct scherp voor me. Nu nog even uit mijn kop zien te krijgen. Trouwens in mijn verbeelding redde ze het niet met 2 stoelen en de bus hing behoorlijk scheef.
Had ze een beetje leuke bijpassende kleren aan of hing er een paar vierkante meter stof om haar lichaam.
Ik moet nu stoppen want mijn fantasie dreigt op hol te slaan.
Nou Jarno ik vind het heel stoer wat je allemaal aan het doen bent en ik wens je met het volgende deel van jouw reis mooie belevenissen en mooie ontmoetingen toe.
Groetjes,
Hisko
-
13 November 2014 - 18:14
Irma:
Hè lieve Jarno,
Vandaag een kaartje van jou in de brievenbus , verstuurd op 29 oktober .
Super leuk , dank je wel.
Veel plezier verder met je reis .
Groetjes en een dikke knuffel
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
